Są to specjalne gry, które rozgrywane są w czasie rzeczywistym. Wykorzystuje się do nie teren, stąd nazwa. Ważna jest topografia, jak i inne właściwości terenu. Wyróżnia się wiele typów gier terenowych, jak chociażby zręcznościowe, siłowe, taktyczne czy fabularne lub RPG. Najważniejszą umiejętnością gracza w przypadku gier terenowych jest jego dobra orientacja w terenie, a także umiejętność czytania mapy, korzystania z urządzeń GPS itp. Gry tego typu mają walor edukacyjny, jak również praktyczny, przygotowawczy do różnych sytuacji w życiu. Przykładami tego typu gier terenowych są na przykład: podchody, selekcja, szukanie skarbu, manso, geocaching, LARP, kubb, morkon i wiele innych. Oprócz samej edukacji, przystosowania i umiejętności radzenia sobie w obcym terenie w różnych sytuacjach życiowych, między innymi istotna jest dla tej gry również sama rozrywka, zabawą, jaką można z niej czerpać. Ma to być swoista frajda, miłe spędzenie czasu, przebywanie na świeżym powietrzu w przyjemnym gronie.

Podchody

Jest to gra dla dzieci i młodzieży. Najczęściej organizowana jest ona na obozach harcerskich. Jedna grupa w niej ucieka i zostawia po drodze strzałki, ślady oraz zadania do rozwiązania. Druga grupa ma za zadanie złapać ową pierwszą grupę. W przypadku bardziej zaawansowanej wersji tej gry organizatorzy układają łamigłówki oraz zadania, które mają doprowadzić do odnalezienia miejsc, do których mają oni dotrzeć. Najczęściej gra się maksymalnie do dwudziestu osób. Czas gry to zazwyczaj dwie lub trzy godziny. Wielokrotnie wykorzystuje się blok rysunkowy, mazaki, długopisy, wstążki lub nitki itp. Może być organizowana w mieści lub w lesie.

Kubb

Jest to bardzo prosta gra parkowa. Najprawdopodobniej pochodzi ona ze Szwecji i powstała na początku lat dziewięćdziesiątych dwudziestego wieku. Nazwa pochodzi raczej od szwedzkiego Kubb, czyli obrońca. Do gry wymagany jest król, czyli klocek prostopadłościenny, dziesięciu obrońców w formie również prostopadłościanów i sześć kołków. Wszystko jest wykonane z drewna. Gra przeznaczona jest dla dwóch do dwunastu graczy. Najczęściej gra się w nią około godzinę do dwóch. Teren jest plac lub łąka pięć na osiem metrów. Najczęściej gra się na trawie, rzadziej na piasku lub śniegu.

Morkon

Gra ta należy do serii gier LARP, czyli live action rol play. Jest ona organizowana w lesie w okolicach Góry Moraskiej w Poznaniu. Po raz pierwszy gra ta została wykonana w grudniu 2002 roku. Morkon to świat gry wymyślony przez jej autora, ciągle tworzony i rozwijany o nowe wątki, osadzony w totalnym świece fantasy. Przede wszystkim bazuje ona na systemach gier RPG, jak Warhammer, Dungeons&Dragons (D&D), a także na twórczości takich autorów, jak J.R.R. Tolkien czy A. Sapkowski. Gra ta cieszy się coraz większą popularnością.

Selekcja

Okazuje się, że jest to najtrudniejsza gra terenowa, która organizowana jest w Polsce. Odbywa się ona każdego roku od 1998 roku. Gromadzi za każdym razem więcej chętnych uczestników. Zasady tej gry oparte są na rekrutacji do jednostek specjalny. Zawodnicy mają za zadanie zmierzyć się z szeregiem praktycznie ekstremalnych zadań. Trasa przebiega przez bagna, tereny leśne z licznymi przygotowanymi dla nich zadaniami. Gra rozgrywana jest na terenie poligonu drawskiego. Trwa ona całe pięć dni, pod koniec wakacji letnich.

LARP

Inną nazwą jest terenówka. Jest to gra o długim przebiegu. Może trwać nawet kilka dni. Gracze zobowiązani są do wykorzystywania odpowiednich strojów zależnie od postaci, które oni odgrywają. Scenografie naturalne wykorzystywane są w odpowiedni sposób, aby odzwierciedlać realia świata, w którym ma się toczyć dana gra. W zależności od wersji tej gry takie też obowiązują jej zasady. Reguły ustalane są na początku przez organizatorów, jak i samych graczy. Wyróżnia się wiele wersji gry LARP, a mianowicie na przykład: Fort, Sorontar, Tornado, Therion, Hardkon i wiele innych.

Geocaching

Jest to gra wymyślona przez użytkowników GPS-ów. Polega ona przede wszystkim na chowaniu w przygotowanych wcześniej skrzynkach odpowiednich skarbów i to w wybranych miejscach. Kolejnym krokiem jest podawanie współrzędnych geograficznych owych miejsc do publicznej wiadomości. Najczęściej miejsca te są trudno dostępne, mało znane lub rzadko odwiedzane. Posługując się urządzeniami GPS należy odnaleźć ową schowaną skrzynkę. Można też poszukiwać bez nawigatora, na przykład z mapą lub wskazówkami z mapy czy zdjęć satelitarnych. Znalazca zabiera jeden z prezentów z pojemnika w danym miejscu, ale jednocześnie zostawia inny, równie atrakcyjny i wpisuje swój identyfikator oraz datę do książki gości, czyli swoistego dziennika skrzynki.