Absynt jest napojem zaliczanym do alkoholi wysokoprocentowych, który otrzymać można poprzez proces destylacji z różnego typu ziół, głównie jednak wykorzystuje się kwiaty, liście piołunu, anyż a także hyzop. Często mylnie zaliczany jest do nalewek, jest to jednak duży błąd, gdyż nie butelkuje się go taki jak w przypadku nalewek z dodatkiem cukru – jest on bardziej likierem, czy też wódką smakową. Absynt przeważnie przybiera zielony kolor, a oprócz tego przypisywane mu są różnego rodzaju właściwości psychoaktywne, z tych dwóch powodów bardzo często nazywany jest zieloną wróżką. Posiada dosyć długą historię, w przeciągu której powstało wiele różnorakich sposobów jego przyrządzania, a także samego spożywania. Popularnie uważa się, że spożywanie absyntu na podgrzanej łyżeczce z cukrem ma wpływać na potęgowanie jego właściwości psychoaktywnych, jednak nie jest to do końca potwierdzone i nie na każdego trunek ten będzie tak mocno działał. Pierwszy raz receptura absyntu opracowana została w Szwajcarii, wtedy jednak traktowano go bardziej jako cudowny eliksir, który ma uśmierzać ból i zwalczać wszystkie z możliwych dolegliwości.
Historia absyntu
Pierwsze dowody związane z destylacją alkoholu, który zawierał w sobie anyż i piołun pochodzą z ostatnich lat wieku osiemnastego, nie jest wykluczone jednak, że praktyka ta miejsce miała o wiele wcześniej. Według najczęściej spotykanych danych oraz historii powstania, absynt wytworzony miał być w pierwszych latach ostatniej dekady wieku osiemnastego przez francuskiego lekarza, który prowadził praktykę zawodową w Szwajcarii. Na samym początku absynt wykorzystywał on jako lek na schorzenia oraz środek przeciwbólowy i bardzo szybko zyskał on na swojej popularności. Receptra wykupiona została przez innego francuza, który wraz ze swoim synem otwiera w roku 1797 pierwszą przemysłową destylarnię absyntu na całym świecie. Na początku wieku dziewiętnastego powstała druga wytwórnia, także na terenie Francu. Popularność absyntu cały czas wzrastała i proces taki był niezmienny aż do lat czt4erdziestych wieku dziewiętnastego. W tym momencie zmienia się charakter patrzenia na absynt, armia francuska zaczęła otrzymywać go bowiem jako środek przeciw gorączce. Żołnierze jednak rozpropagowali trunek z powodu na jego smak oraz zawartość alkoholu i absynt zyskał popularność stając się nieodzownym elementem spisu alkoholi we wszystkich lokalach. Szczególnie znany stał się w kręgach burżuazji paryskiej oraz artystów. Na przełomie wieku dziewiętnastego oraz dwudziestego rocznie we Francji spożywane było trzydzieści milionów litrów tego napoju. Od Francji moda na picie absyntu zaczęła rozprzestrzeniać się na cały kraj, szczególnie na terenach Czech zyskując sobie bardzo dużą popularność.
Zakaz produkcji absyntu
Pierwszy zakaz produkowania, handlowania oraz spożywania absyntu wprowadzony został jeszcze w roku 1898 w Wolnym Kongu. Pierwszym europejskim państwem, które ten zakaz wprowadziło była natomiast Szwajcaria, gdzie wprowadziła nawet odpowiedni wpis do swej konstytucji. Delegalizacja zaczęła obejmować kolejne kraje starego kontynentu oraz stany zjednoczone, a w roku 1915 objęła także samą Francję. Produkcja przeniesiona została do Hiszpanii, gdyż absynt cały czas był tam legalny, jednak brak rynku zbytu spowodował, że zaistniała konieczność zakończenia produkcji. Zakaz produkcji został wprowadzony przede wszystkim dlatego iż uznano trunek ten za uzależniający oraz posiadający właściwości halucynogenne (dokładniej mówiąc chodziło o piołun).
Sposoby spożycia absyntu
W przypadku absyntu istnieje wiele metod jego spożywania, gdzie wokół tych najpopularniejszych zaczęły formować się liczne czynności, obecnie przyjmujące nawet charakter rytuałów, których wykonanie jest konieczne (wiąże się to między innymi z właściwościami psychoaktywnymi tego trunku). Dwa najpopularniejsze sposoby spożycia zwane są rytuałem ognia oraz rytuałem wody. W tym pierwszym przypadku nad szklanką absyntu trzymamy łyżeczkę i kładziemy na niej cukier. Powoli wlewamy przez łyżeczkę kilkadziesiąt mililitrów absyntu. Podpalamy cukier, który nasiąknął trunkiem i czekamy do momentu aż się całkowicie stopi. W momencie kiedy płomień zaczyna gasnąc dolewamy wody i mieszamy.
Wytwarzanie absyntu
Do produkcji absyntu wykorzystuje się trzy podstawowe zioła, zwane bardzo często święto trójcą, a mianowicie anyż, piołun oraz koper. W zależności od tego jaka jest dokładna receptura oraz kraj produkcji używa się dodatkowo takich roślin jak hyzop, melisa, tatarak, kolendra, jałowiec i wiele, wiele innych tym właśnie podobnych. Poprzez proces prostej maceracji piołunu w alkohol otrzymać można bardzo gorzki napój (jest to spowodowane obecnością rozpuszczalnego w wodzie olejku piołunowego, która powstaje z najbardziej gorzkich substancji w przyrodzie). Oryginalne przepisy pomiędzy dwoma procesami maceracji wymagają także destylacji. Dzięki niej uzyskuje się bezbarwny destylat, które zawartość alkoholu przekracza osiemdziesiąt procent. Jak wiadomo kolor absyntu jest przeważnie zielony, czasami nadaje się mu barwę czerwoną poprzez zastosowanie naturalnych barwników, na przykład kwiatowych. Występują jednak także inne kolory absyntu, na przykład niebieski. Wyróżnić możemy także inne odmiany absyntu, które wytwarza się w nietradycyjny sposób, powstawały będą one przede wszystkim poprzez zmieszanie na zimno ziół z alkoholem przy pominięciu procesu destylacji. Absynt, który powstaje jest bardzo oleisty i generalnie uważany za gorszy od tradycyjnego trunku, który poddawany jest destylacji. Absynt obecnie najłatwiej nabyć można w Czechach, gdzie praktycznie sprzedawany jest we wszystkich przygranicznych sklepach jak i w głębi kraju, w innych państwach Unii Europejskiej może to być trudne.
Drinki z absyntu
Absynt oprócz tego, że spożywany jest na wiele różnych sposobów to dodawany może być także do drinków, czy też mieszany z innymi alkoholami – w naszym kraju takowy sposób jego spożywania nie jest jednak rozpowszechniony. Każdy szanujący się znawca i koneser absyntu będzie oczywiście znać i cenić sobie tą metodę jego picia. Z uwagi na swój bardzo gorzki smak, miesza się go przeważnie z szeroką gamą likierów, należy jednak pamiętać o odpowiednim doborze proporcji, inny alkohol, czy też dodatek nie powinien bowiem zabijać smaku absyntu, a jedynie osłodzić go. Koneserzy polecają głównie spożywanie absyntu ze słodkim szampanem albo musującym winem.
Regulacje prawne dotyczące absyntu
Obecnie w większości państw na świecie nie istnieją dokładne regulacje prawne dotyczące absyntu. We Francji jednak na przykład każdy produkt z nazwą absynt nie może być sprzedawany, produkcja na eksport jest jednak jak najbardziej dozwolona. Zakaz sprzedaży jest jednak powszechnie obchodzony po prostu poprzez nazywanie absyntu w inny sposób, przeważnie jest on określany jako wódka na bazie piołunu. W Szwajcarii sytuacja wyglądała podobnie przez prawie sto lat, jednak w roku 2005 zakaz spożywania został zniesiony.